شهرستان کردکوی یا تمیشه سابق شهری با قدمت طولانی و دارای تاریخی کهن است که از آداب و رسوم ویژه‎ای در ماه مبارک رمضان از گذشته تاکنون برخوردار بوده است.

 

ماه رمضان ماهی پرفضیلت است که به برکت، رحمت و مغفرت معروف است ماهی که خداوند با لطف و مهربانی بی نهایتش با دعوت بندگان به مهمانی ویژه خود وسیله‎ای برای آمرزش بندگان فراهم کرده است.

از فضیلت های بی‎شمار ماه رمضان که بگذریم از خصوصیات بارز این ماه وجود آداب و رسوم و آیین ویژه ماه رمضان است که در جای‎جای ایران به چشم می خورد.

از طرفی آداب و رسوم و آیین یک جامعه نشان دهنده هویت و فرهنگ آن جامعه است که ماندگاری و حیات آن شادابی، حیات و سرزندگی هر جامعه ای را به دنبال دارد که در این گزارش به آداب و رسوم ویژه ماه مبارک رمضان در شهرستان کردکوی شهری که دارای قدمت و تاریخی کهن‎ است، پرداختیم.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری کردکوی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس از گرگان، اظهار کرد: آداب و رسوم، باورها، سنن و اعتقادات در مجموع فرهنگ یک جامعه را تشکیل می دهند که نشان‌دهنده هویت ملی در گروه، قوم یا ملت است که ارزش فراوانی دارد.

وی گفت: آثاری همچون تمیشه، برج رادکان و تپه هایی با قدمت ۴هزار ساله ریشه در فرهنگ و تاریخ کهن شهرستان کردکوی دارد که این شهر نیز دارای آداب و رسوم مخصوص به ویژه در ماه رمضان است.

منوچهری به رسوم مردم کردکوی در ماه رمضان اشاره کرد و بیان داشت: گذشت زمان و فرهنگ شهرنشینی موجب فراموشی بعضی از آداب و رسوم و دور شدن از اصالت های فرهنگی شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری کردکوی افزود: مردم کردکوی علاوه بر غبارروبی تکایا و مساجد پیش از فرارسیدن ماه رمضان که امروزه نیز مرسوم است، جمعی از کودکان و نوجوانان با آمدن به کوچه ها و فریاد زدن «فردا نه مرغانه ارزانه» با دنیای کودکانه خود طلوع ماه رمضان را نوید می‎دادند.

*آگاه کردن مردم از زمان سحر و افطار با شیپور زدن و ضربه زدن به سطل حلبی«چلک»

وی بیان داشت: از رسم های دیگر بیدار کردن مردم هنگام سحر بود که مردم با ضربه زدن به سطل حلبی که«چلک» نام داشت مردم را از وقت سحر آگاه می کردند که علاوه بر این در گذشته هر همسایه مقید بود که همسایه‎ دیگر را برای وقت سحر بیدار کند که معتقد بودند این کار ثواب دارد.

منوچهری تصریح کرد: با پایان ماه رمضان والدین برای آگاه کردن کودکان نسبت به پایان ماه رمضان با زبان کودکانه و با گفتن عمو رمضان اثاثیه اش را کول کرد و رفت» آنها را نسبت به پایان این ماه آگاه کرده و از طرفی بردن لفظ عمو نشان از احترام و تکریم این ماه نزد مردم داشت.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری کردکوی تلاوت روزانه قرآن کریم، عزاداری در شب‎های قدر به ویژه اطعام دهی مردم در سحر و افطار در شب ۱۹ ماه رمضان، پرداخت فطریه و دست‎گرداندن آن نزد خانواده را از رسومات دیگر مردم کردکوی در ماه رمضان برشمرد.

وی با بیان اینکه فرهنگ نشان دهنده شخصیت اجتماعی هر جامعه است، گفت: اگر بخواهیم در مورد جامعه‎ای قضاوت کنیم باید به آداب و رسوم و سنت آن جامعه مراجعه کنیم.

جعفری افزود: کردکوی یا تمیشه دیروز شهری میان دو فرهنگ استرآبادی و تبری بوده که دروازه استرآباد و تبرستان بوده است که نامش سه بار در اشعار فردوسی آورده شد.

این محقق با بیان اینکه مردم کردکوی همانند مردم تبرستان و استرآباد از آداب و رسوم مخصوص برخوردار هستند، اظهار کرد: در گذشته یکی از رسوم مردم کردکوی ۱۰ روز پیش از آغاز ماه رمضان بود که تعدادی از جوانان با رفتن به کوچه ها و درب منازل مواد غیرضروری و بازیافتی را جمع‎آوری کرده تا از آن برای ساخت شمع برای روشنایی ماه رمضان استفاده کنند.

وی غبارروبی مساجد، نظافت، پاکیزگی و گِل کردن منازل و استقبال از ماه رمضان دو روز پیش از شروع این ماه را از رسومات دیگر ماه رمضان در کردکوی دانست.
جعفری سحر خوانی هنگام افطار به ویژه سحر اشاره کرد و گفت: با ضربه به طبل و یا شیپور زدن مردم را از زمان افطار و سحر آگاه کرده که این افراد سحرخوان نام داشتند.

*طبخ کله پاچه در وعده افطار در شب ۲۷ ماه رمضان

این محقق و تاریخ‎نگار غذاهای مرسوم کردکوی در ماه رمضان را فرنی، انواع آش‎ها، ساک برشمرد و گفت: یکی از رسم‎هایی مخصوص شهرستان کردکوی که در حال حاضر نیز در برخی از خانواده های سنتی وجود دارد، پخت کله‎پاچه برای افطار در شب ۲۷ ماه رمضان است که آنها با اعتقاد به اینکه در این شب امام حسن(ع)«ابن‎ملجم» را به سزای عملش رسانده است اقدام به افطاری‎دادن و پخت کله‎پاچه می‎کنند.

وی به مراسم احیای شب‎های قدر اشاره کرد و گفت: علاوه‎بر حضور در مساجد روضه‎خوانی، دعا و نیایش و قرآن به سر و شب‎زنده‎داری که از برنامه های شب‎های قدر بوده و که اکنون نیز پابرجا است، در روز ۲۱ این ماه با پای پیاده به امامزاده های روستاهای اَلنگ و روشن‎آباد و امامزاده یحیی‎بن‎زید(ع) گنبد مشرف می‎شدند که در حال حاضر نیز در بعضی محلات کردکوی مرسوم است.

جعفری افزود: مردمکردکوی سه شب آخر ماه رمضان را غش،ضعف و قبول نامیده که زنان در شب ۲۷ دست‎ها و موها را حنا می‎بستند که در شب آخر این ماه مراسم وداع را برگزار کرده و با گفتن«الوداع ماه رمضان» با این ماه وداع می کردند.

*روزه سری یا همان هدیه دادن به روزه اولی ها این محقق هدیه دادن به کسانی که به سن بلوغ رسیده و برای نخستین بار روزه گرفتند که روزه‎سری نام داشت را یکی دیگر از رسوم مردم کردکوی در ماه رمضان بیان کرد.

وی مراسم مقابله قرآن که هر کسی قرآن منزل را آورده و با قرائت آن اشکالات احتمالی خطی، تایپی و… را برطرف می کرد، مراسم عید فطر که با سرکشی از منازل افراد تازه فوت‎شده و بزرگ‎خاندان و اماکن مقدسه همراه است را از دیگر رسومات مردم کردکوی برشمرد که این مراسمات در زمان حال نیز مرسوم است.

جعفرقلی کیانی از اهالی شهرستان کردکوی در گفت‎و‎گو با خبرنگار فارس از گرگان، یکی از رسوم کردکوی در ماه رمضان را تهیه مایحتاج ضروری پیش از آغاز ماه رمضان عنوان کرد و گفت: یکی از کارها تهیه آرد برنج برای فرنی بود که در آن زمان در ظرفی از جنس سنگ یا چوب که«ه» نام داشت آرد برنج تهیه می‎شد.

وی از غذاهای مرسوم مردم کردکوی در ماه رمضان را فرنی، انواع حلوا، اشکنه، آبگوشت و انواع آش‎ها برشمرد.

کیانی تصریح کرد: از وسایل اطلاع‎رسانی«چلک زدن» بود که با ضربه زدن به سطل مردم را از وقت سحر و افطار آگاه کرده که وسیله ی دیگری به‎نام شیپور هم وجود داشت که در ماه محرم هنگام حرکت دسته های عزاداری و در ماه رمضان برای اطلاع از وقت سحرو افطار استفاده می‎شد.

این شهروند کردکویی قرائت روزانه قرآن کریم، عزاداری و شب‎زنده‎داری شب‎های قدر، پخت حلوا و انواع شیرینی‌جات برای عید فطر را از دیگر رسوم مردم کردکوی دانست که در زمان حال هم مرسوم است.

یکی از اهالی روستای مهترکلاته شهرستان کردکوی در گفت‎و‎گو با خبرنگار فارس از گرگان، اظهار کرد: از رسوم مردم مهترکلاته در گذشته اطعام‎دهی فراوان بود طوری‎که مردم برای مهمانی رفتن با مشکل مواجه می‎شدند.

وی از رسم‎های دیگر که در روستا وجود داشت مردم معتقد بودند شب عید فطر اگر تمام فطریه موجود نبود حداقل باید بخشی از مبلغ فطریه کنار گذاشته شود و مابقی روز بعد پرداخت می‎شد و نیز اعتقاد داشتن کل مبلغ فطریه نیز نباید تنها به یک نفر داده شود بلکه در خانواده‎ سه نفره باید مبلغ فطریه به سه مستمند داده می‎شد.

این پیرمرد روستایی برگزاری مقابله قرآن، آگاه کردن مردم از وقت افطار و سحر با شیپور و ضربه زدن به طبل، عزاداری و شب زنده داری از دیگر مراسمات ماه رمضان در این روستا برشمرد.

 

منبع

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *